วันศุกร์ที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2562

มุขปาฐะยังมีอยู่สืบมาถึงปัจจุบัน การจารลงใบลาน ไม่ใช่การยกเลิกการท่องจำ

มุขปาฐะยังมีอยู่สืบมาถึงปัจจุบัน การจารลงใบลาน ไม่ใช่การยกเลิกการท่องจำ เพราะทั้งพระวินัยและพระสูตร ยังคงใช้การท่องจำในการเริ่มต้นปฏิบัติตามมาตลอด 2600 ปี.

เพียงแต่การจารลงใบลานนั้นเป็นอีกตัวช่วยหนึ่งของการท่องจำ เพื่อการนำมาทำความเข้าใจ.

อาวุธที่ไม่อยู่ในมือ ย่อมนำมาใช้ได้ไม่ทันใจฉันใด ข้อปฏิบัติที่ไม่คล่องปากขึ้นใจ ย่อมนำมาจัดการกับกิเลสได้ไม่ทันการณ์ฉันนั้น.

วันอังคารที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2562

อรรถกถามีไว้เพื่ออะไร?

พระอาจารย์หมายความว่า ในระบบมุขปาฐะ คือ ระบบเรียนแบบท่องจำด้วยวาจาทีละนิดๆ นั้น เมื่อท่องจำพระไตรปิฎกจนชำนาญแล้ว จะพบว่าอรรถกถาได้รวมอยู่ในพระไตรปิฎกอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องรวมอรรถกถาเป็นพระไตรปิฎกให้เยอะเกินท่องจำอีก (พอท่องๆ พระไตรปิฎกไป อย่างละเอียดและถูกลำดับขั้นตอน ก็จะเข้าใจแบบอรรถกถาได้)
เพียงแต่ท่านพระปฐมสังคายนาจารย์แยกมหาอรรถกถาไว้ให้ ก็เพื่อสำหรับนักศึกษาที่ไม่ชำนาญพอ จะได้สังเกตตัวบาลีบางบทที่รู้ได้ยาก (บาลีชัดเจน แต่คนเรียนอาจไม่ได้สังเกต เผลอเรอ หลงลืม อ่านเอา เพื่อไม่ให้เกิดความไม่ท่องจำ) เท่านั้นเอง
อีกอย่างหนึ่ง แม้คนที่สามารถเข้าใจพระบาลีได้เองโดยไม่ต้องดูอรรถกถา ก็จะสามารถตรวจสอบข้อบกพร่อง ตกหล่น หลงลืม ไม่รอบคอบ กับมหาอรรถกถาที่พระอานนท์เป็นต้น ได้แยกออกมาได้อีกด้วย ก็เป็นการปริปุจฉากับพระมหาสาวกทั้งหลายอีกทางหนึ่ง.

ยุคนี้เบาแล้ว

ยุคนี้เบาแล้ว ย้อนไปก่อนจะมีพระพุทธเจ้า  ดูประวัติศาสตร์โลกก็ได้โหดร้ายขนาดไหน, เดี๋ยวพอหมดยุคของพระพุทธเจ้านะ  โคตรหนักแน่นอน 😊  ไม่งั้นจะ...