เมตตาไม่มีประมาณทางใจ แต่ทางกายวาจาก็ต้องรู้จักประมาณ

เมตตา คือ จิตหวังประโยชน์แก่ผู้อื่น.

เมตตามี 3 อย่าง คือ ทางกาย ทางวาจา ทางใจ. ซึ่งเมตตาที่ทำได้ต่อเนื่องเป็นภาวนาให้สมบูรณ์ไม่มีประมาณได้ คือ ทางใจ เท่านั้น เพราะไม่มีใครสามารถไปพูด หรือ ไปทำกิจกรรมร่วมกับสิ่งมีชีวิตทุกอย่างในจักรวาลนี้ได้.

เนื่องจากข้อเท็จจริง คือ คนทุกคนมีจิตเกิดได้ครั้งละดวงเท่ากัน แต่สรรพสัตว์มีจำนวนนับไม่ได้, ดังนั้น ผู้ปฏิบัติธรรมแม้จะสามารถภาวนาให้จิตมีเมตตาต่อสรรพสัตว์ได้ แต่ไม่มีใครสามารถพูดหรือประพฤติตามใจคนอื่นได้ทุกอย่าง.