ตัวอย่างง่ายๆ ว่า ทำไมถึงมีอาบัติที่ต้องได้ด้วยการทำบุญ

พ่อแม่ สั่งไว้ว่า "ห้ามว่ายน้ำไปช่วยสุนัข" เพราะคุณว่ายน้ำไม่แข็ง.
แต่คุณมีจิตกุศล พยายามว่ายไป แล้วจมน้ำเกือบตาย...
ต้องมีคนเสี่ยงตายว่ายไปช่วยคุณ...
สุนัขก็ไม่รอด....

ถามว่า คุณควรต้องอาบัติของฆราวาส ควรปลงอาบัติด้วยคำว่า "ขอโทษ" กับพ่อแม่ไหม?

แน่นอนว่า คุณผิด คุณควรขอโทษ.

พระที่ต้องอาบัติบางข้อ ที่สามารถล่วงได้ด้วยกุศลจิตก็เช่นเดียวกัน ครับ. พระพุทธเจ้าทรงมีพระญาณหยั่งรู้อนาคต ทรงวางแผนไว้แล้ว ว่าอะไรที่พระภิกษุควรทำ และไม่ควรทำ ตลอด 5000 ปี ที่เป็นอายุของพระศาสนา. สิ่งที่คุณคิดว่าเป็นสิกขาบทเล็กน้อย มันอาจจะทำลายล้างศาสนาก็ได้ และพระพุทธเจ้าทรงเห็นแล้ว จึงได้ห้ามไว้ ครับ.

ไม่เช่นนั้น พระที่ทำสังคายนาครั้งแรก คงไม่แสดงเริ่มพระวินัยปิฎกด้วยเวรัญชกัณฑ์ แทนที่จะเป็นปฐมปาราชิกสิกขาบทไปเลยหรอก ครับ, จริงไหม?