ข้อนี้ คำตอบอยู่ในคำว่า อพฺรหฺมจริยา นะครับ.
พรหมจริย คือ ข้อปฏิบัติของพระพรหมอนาคามีสุทธาวาสที่มาบอกพระเวทย์แก่ #ฤๅษี ชาวอารยันที่เรียกตัวเองว่า "พราหมณ์(ลูกหลานพรหม)".
ในเมื่อพรหมจริยะเป็นข้อปฏิบัติของพรหมกับฤๅษีผู้ทำฌาน และพรหมกับฤๅษีก็ไม่ช่วยตัวเองอยู่แล้ว เพราะเป็นกามคุณอย่างหนึ่ง ถ้าช่วยตัวเอง ฌานจะเสื่อม.
ถ้าช่วยตัวเองได้ก็ไม่ควรเรียกว่า พรหมจริยะ เพราะช่วยตัวเองไม่ใช่สิ่งที่พรหมทำ ครับ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
รับตอบปัญหาธรรมะ ตามพระไตรปิฏก อรรถกถา ฏีกา
ท่านสอบถาม/แสดงความคิดเห็น/บอกข้อบกพร่องของบทความได้ที่ facebook: ตอบปัญหาธรรมะลึกซึ้ง หรือ ช่องตอบกลับข้างล่างนี้.