อ่านพระวินัยปิฎกอย่างไร ไม่ให้เป็นคนฉลาดแกมโกง
ในกรณีที่ศึกษาพระวินัยปิฎกแปลหรือบาลี ก่อนการปฏิบัติ ควรศึกษาหลักของผู้โจทก์และผู้ถูกโจทก์ก่อนเป็นอันดับแรก คู่ไปกับอินทรียสังวรทางทวาร 6 สาราณียธรรม 6 สัมมาวาจา 4 ในมหาศีลแห่งสามัญญผลสูตร.
ทั้งนี้เพื่อที่จะสำรวมสังวรทวาร ไม่ก้าวล่วงสำนักนู้นสำนักนี้ทางกายวาจา ด้วยคำพูดที่ไม่จริง (เห็นอะไรก็กลัวผิดวินัยไปซะหมด). เพราะคนสมัยนี้จะโตมาในวัฒนธรรมที่ฟรีสปีช คืออยากจะพูดอะไรก็ได้ ไม่รู้จักประเมินความสามารถตัวเองและคิดให้ดีก่อนจะพูด, และยุคนี้เรียนแบบเป็ด คือ เรียนข้ามๆ รวบรัด ไม่ได้ตามลำดับทรงจำแบบมุขปาฐะ ซึ่งวิธีเรียนลวกๆนี้ ทำให้ความรู้ขาดตกหล่นเยอะมาก.
แต่ถ้าทรงจำ "องค์ของโจทก์และผู้ถูกโจทก์" อย่างเข้าใจ ทรงจำสาราณียธรรมและสัมมาวาจาได้ ก็จะไม่กล้าตำหนิคนนู้นคนนี้ง่ายๆ ด้วยวินัยที่เพิ่งเรียนมาไม่ได้รู้จริง แต่จะมีความเคารพมีเมตตาไปก่อน (ไม่ใช่เห็นอะไรก็ขวางหูขวางตา เห็นใครก็ผิดวินัยไปหมด อย่างนี้เป็นการปฏิบัติไม่เคารพกถาวัตถุสูตร เพราะจ้องแต่จะเพ่งโทษคนอื่น ไม่เห็นจิตที่ฟุ้งซ่านของตน).
แต่ถ้าปฏิบัติวินัยตามครูบาอาจารย์ที่มีความรู้ความสามารถ เช่น พะอ็อกตอยะสยาดอ ก็ไม่จำเป็นต้องศึกษาหลักผู้โจทก์และผู้ถูกโจทก์ตั้งแต่แรกครับ เพราะสามารถสังเกตจากสภาพแวดล้อมได้ สังเกตจิตได้ รวมถึงสมาธิจะช่วยทำให้รักษาจิตได้ดี.